poganiacz

poganiacz
сущ.
• погонщик
• табунщик
• хлыст
* * *
♂, мн. Р. \poganiaczy/(\poganiaczów) 1. погонщик;

\poganiacz stada гуртовщик;

2. (bat, kij) погонялка ž posp.
* * *
м, мн P poganiaczy / (poganiaczów)
1) пого́нщик

poganiacz stada — гуртовщи́к

2) (bat, kij) погоня́лка ż, posp.

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "poganiacz" в других словарях:

  • poganiacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poganiająca konie, bydło itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyki poganiaczy bydła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poganiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «ten, kto pogania bydło, konie itp.» Poganiacze mułów, wielbłądów …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»